• ΠικρεςΑληθειες#01: Το ":)))" δεν ειναι μεγαλο χαμογελο, ειναι χαμογελο με προγουλια. 

• ΠικρεςΑληθειες#02: Αν ενας αντρας δε σου πει απο μονος του οτι του αρεσει το καινουριο σου κουρεμα/βερνυκι νυχιων κτλπ σημαινει πως ειτε δεν του αρεσε ειτε πως του ειναι αδιαφορο. Οποτε μη ρωτησεις για ναμην ακουσεις ψεματα.

• ΠικρεςΑληθειες#03: Αν με ξαναρωτησεις τι εχω απλα επειδη κοιταω σκεφτικος την οθονη του PC θα ανακαλυψουμε μαζι το αποτελεσμα ασκησης 200 Newton στο προσωπο σου.

•  ΠικρεςΑληθειες#04: Οταν ενας αντρας ειναι μαζι με μια γυναικα και της πει "βαριεμαι", η ελευθερη μεταφραση ειναι "θελω να κανουμε σεξ".

• ΠικρεςΑληθειες#05: Αν θες ο "αντρουλης" σου να ειναι παντα χαμογελαστος πρεπει να ξερεις να μαγειρευεις ΤΟ παστιτσιο.

• ΠικρεςΑληθειες#06: Οχι μωρη, το οτι σταματησα μετα την τριτη φορα δε σημαινει πως δε σ'αγαπαω, σημαινει πως ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ (βεβαια αν πιστευες οτι σ'αγαπαω εισαι βλαμμενη).

• ΠικρεςΑληθειες#07: Οταν ενα κοριτσι κανει δημοσιευση απευθυνομενη στον αερα (συνηθες φαινομενο) την περναμε για καθυστερημενη. Αληθεια. 

• ΠικρεςΑληθειες#08: Ο τροπος που οι αντρες αξιολογουμε μια γυναικα που βλεπουμε για πρωτη φορα ειναι ο ακολουθος. "Θα την πηδαγα? α) Ναι, β) Οχι." Τοσο απλο. Χωνεψτε το.

• ΠικρεςΑληθειες#09: Κοριτσια! Οταν ο δικος σας λεει πως παει μια βολτα με φιλους δεν καταστρωνει σχεδιο κερατου! For God's sake δηλαδη!

• ΠικρεςΑληθειες#10: Κοριτσια, το ποτο δε σας κανει πιο σεξυ, ουτε αρεστες. Ειναι τεραστιο ξενερωμα να σας κραταμε τα μαλλια οσο ταιζετε τα ψαρια μετα το μεθυσι.

• ΠικρεςΑληθειες#11: Κοριτσια, ακομα και μια παρτιδα σκακι ειναι 7 φορες πιο ενδιαφερουσα απο εσας οταν μιλατε για παπουτσια.ΠικρεςΑληθειες#12: Σε κραζω επειδη: 1) Σε θαυμαζω, 2) η ζωη σου ειναι x7 πιο ενδιαφερουσα απο τη δικη μου, 3) τρεφω για σενα μια αγαπη που δεν ξερω πως να τη δειξω 4) και νιωθω μειωνεκτικα απεναντι στην ανωτεροτητα σου.                         
  
     Σοβαρα τωρα αν τα πιστευεις εισαι μαλακισμενη/ος.

• ΠικρεςΑληθειες#13: Αν σου πει αντρας οτι σε αγαπαει μην τον πιστεψεις. Το αντρικο φυλο εχει την ταση να αποδεικνυει την αγαπη του, οχι να τη λεει. 

• ΠικρεςΑληθειες#14: Μετα τις 2 εβδομαδες παιχνιδιαρικου γραψιματος παυεις να εισαι δυσκολη, γινεσαι απλα σνομπ, απωθητικη και βαρετη.

• ΠικρεςΑληθειες#15: Η μαλακυνση δεν εχει ως απαραιτητη προϋποθεση την καταναλωση αλκοολ. True story.

• ΠικρεςΑληθειες#16: Καταλαβαινεις οτι κατι πηγε ΠΟΛΥ στραβα οταν ο ιδιος σου ο εαυτος σου φωναξει "ΟΧΙ ΜΑΛΑΚΑ".

• ΠικρεςΑληθειες#17: Αν ρατσισμος ονομαζεται η επιθυμια να μην αντιμετωπισεται η χωρα μου ως χωρο συγκεντρωσης μεταναστων (παρανομοων και μη) τοτε ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ.

• ΠικρεςΑληθειες#18: Ελευθερια: Οταν εχεις παντου να πας και πουθενα να γυρισεις πισω. 

• ΠικρεςΑληθειες#19: Τιποτα δεν εχει τελειωσει μεχρι το τελευταιο δευτερολεπτο.

• ΠικρεςΑληθειες#20: Οταν βαζεις "married" στο facebοοk, εκτος του οτι διαπραττεις κοινωνικο εγκλημα, δειχνεις στον κοσμο ΕΝΑ μονο πραγμα. Για τους αντρες οτι εισαι μουνοδουλος και για τις γυναικες οτι εισαι μαλακισμενη.

• ΠικρεςΑληθειες#22: *ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ! ΤΑ ΕΥΚΟΛΩΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΘΗΛΥΚΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΝΟΔΟΥΛΟΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΘΩΣ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΘΑ ΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ "πφφφ, μαλακας". ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑZΕΙ< ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΟΔΕΥΕΤΕ ΣΑΛΙΟ.* 
  ΔΕΝ μας ενοχλουν (και οταν λεω "μας" εννοω τα αρσενικα) επαναλαμβανω, ΔΕΝ μας ενοχλουν οι φωτογραφιες κοριτσιων που αποφασιzουν να βγαλουν στο φωτογραφικο φακο τα στηθη/οπισθια/μπουτια/κοιλιες/ρογες (και ουτω καθ'εξης) τους. 
  Απλως δεν προκειται ποτε να παρουμε μια τετοια κοπελα στα σοβαρα (ποτε ομως) και πολυ απλα μας δινουν απλοχερα τη δυνατοτητα να τραβαμε μαλακια με τις φωτογραφιες τους χωρις το ρισκο να μπαινουμε σε τσοντο-site. (thank you ¦) 
  Επισης, οποια απο αυτες, και ξερετε ποιες ειστε ξεκολλα, μην κοιτατε τριγυρω, πει οτι περιμενει με σπασμενη την καρδια τον πριγκιπα των ονειρων της και οτι κανενας δεν αξιzει επειδη την θελουν μονο για το σεξ, της αξιει να φαει κλοτσια στο μουνι και να την αναγκασουν να δει ολες τις ταινιες Twilight συνεχομενα.

• ΠικρεςΑληθειες#23: Οι ανθρωπινες κοινωνιες ειναι, ισως, οτι πιο αποκρουστικο και λυπηρο. 
  Τοσες ψευτικες φιλιες, τοσες καλπικες αγαπες και προδωμενες αξιες. Και το χειροτερο, πως μπορουμε να κανουμε ελαχιστα για ολα αυτα καθως ειναι στη φυση μας. Πληγωνουμε και θλιβομαστε επειδη εχουμε μετατραπει σε ανθρωπινα κτηνη.
  Φωναζουμε για τη διακοπη των πολεμικων συρραξεων τη στιγμη που αδυνατουμε να περιορισουμε τους κοινωνικους μας πολεμους.
  
  
  

  Περιμενω τη μερα που θα δω μονο χαμογελα.

• ΠικρεςΑληθειες#24: Οταν νιωθεις μετανιωμενος για παρελθοντικες μαλακιες που εκανες, οταν θες να γυρισεις το χρονο πισω για να ξαναzησεις εκεινες τις ανεκτιμητες στιγμες, οταν ξερεις τι ειναι αυτο που θα σε εκανε χαρουμενο και ολοκληρωμενο αλλα φαινεται ακατορθωτο... 
  Δεν χαμογελας με την ελπιδα οτι ολα θα πανε καλα, δεν λες στον εαυτο σου οτι με καλη θεληση ολα γινονται, δεν εξαρτασαι στη βοηθεια αλλων και δεν, (το τονιzω) ΔΕΝ πολεμας μια ηδη χαμμενη μαχη που μονο περισσοτερη πικρα θα σου φερει. 
  Τι κανεις τοτε? 
  
  
  

  ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ. 

  
  

  Ας με πουν αδυναμο, ας με αποκαλεσουν οπως κατεβασει η καρκαλα τους.

  
  

  Εγω θα γυρισω την πλατη μου, θα σηκωσω το κωλοδαχτυλο στον αερα και θα υψωσω το κεφαλι καθως θα προχωρησω παρακατω, φτιαχνοντας το δικο μου μονοπατι και ακολουθωντας κανενα.

• ΠικρεςΑληθειες#25: Οταν κανεις μια ευχη σε ενα αστερι... Εχεις αργησει μερικα εκατομμυρια ετη φωτος. Το αστερι αυτο ειναι νεκρο. Οπως και τα ονειρα σου.

Η Ιστορία Ενός Καπνιστή

   Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παιδάκι που τον έλεγαν Γιαννάκη. Πάντα είχε 2 γιαγιάδες και μόνο έναν παππού γιατί, όπως του είχαν πει οι γονείς του, ο παππούς Γιάννης είχε πεθάνει πριν γεννηθεί ο Γιαννάκης από καρκίνο του πνεύμονα, μία κακιά αρρώστια που την παθαίνουν οι άνθρωποι από το τσιγάρο. Έτσι ο Γιαννάκης έμαθε από μικρός πως το κάπνισμα κάνει κακό.

   Όταν ο Γιαννάκης άρχισε να μεγαλώνει, παρατήρησε πως ο μπαμπάς του κάπνιζε, και μάλιστα πολλά τσιγάρα κάθε μέρα. "Μανούλα," ρώτησε τη μητέρα του, "γιατί καπνίζει ο μπαμπάς; Δεν ξέρει πως κάνει κακό το τσιγάρο;" Η μητέρα του σκέφτηκε λίγο και του απάντησε, "Το ξέρει, Γιαννάκη." "Τότε γιατί καπνίζει;" ρώτησε με γουρλωμένα ματάκια ο Γιαννάκης, μην καταλαβαίνοντας γιατί ο μπαμπάς του έκανε κάτι κακό στον εαυτό του. "Γιατί δεν πας να τον ρωτήσεις;" του πρότεινε η μητέρα του και ο Γιαννάκης σηκώθηκε αμέσως και πήγε στον μπαμπά του. "Μπαμπά, γιατί καπνίζεις αφού κάνει κακό; Μπορεί να πεθάνεις όπως ο παππούς." του είπε ο μικρός, με τη μαγική ειλικρίνεια που διακατέχει τα μικρά παιδιά. "Γιάννη," του είπε ο πατέρας του. "Εγώ έκανα το λάθος όταν ήμουν μικρός και το ξεκίνησα. Δεν είχα κανέναν να μου πει πόσο κακό είναι. Τώρα δεν μπορώ να το σταματήσω, αν περάσουν πολλά χρόνια δε γίνεται. Εσύ όμως ξέρεις τώρα πόσο κακό είναι για να μην το κάνεις ποτέ." Ο Γιαννάκης έμεινε με ανοιχτό το στόμα για το πόσο κακό μπορεί να κάνει κάτι τόσο μικρό όσο το τσιγάρο και υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην καπνίσει ποτέ, ειδικά αφού έβλεπε τον πατέρα του να βήχει και να φτύνει συνέχεια φλέγματα λόγω του τσιγάρου.

Τα χρόνια περνούσαν και ο Γιαννάκης πήγε σχολείο. Εκεί, στο μάθημα της βιολογίας μαθαίναν τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος και ο φόβος του Γιαννάκη μεγάλωσε περισσότερο αφότου είδε πώς είναι οι πνεύμονες ενός καπνίζοντα σε σύγκριση αυτούς ενός φυσιολογικού ανθρώπου. Ήταν σίγουρος ότι δε θα δοκίμαζε καν, ποτέ του.

Όταν ξεκίνησε το Γυμνάσιο, ο Γιάννης είδε πως μερικοί φίλοι του ξεκίνησαν το κάπνισμα. Θέλοντας να είναι ευγενικός απλά απέρριπτε κάθε πρόταση να καπνίσει και προσπαθούσε να μην στέκεται εκεί που μαζευόταν ο καπνός, έτσι κι αλλιώς είχε μυρίσει τσιγάρο τόσα χρόνια σπίτι, δεν τον ενοχλούσε τόσο. Ήρθε όμως μια μέρα που η κοπέλα του Γιάννη, ο πρώτος του εφηβικός έρωτας, χώρισε μαζί του. Όλοι ξέρουμε πως είναι τα παιδιά, ψάχνονται, ειδικά στην αρχή της εφηβείας. Όμως ο Γιάννης το πήρε πολύ άσχημα και ήταν πεσμένος ψυχολογικά για πολλές μέρες. Ένα βράδυ λοιπόν που ήταν έξω με την παρέα του, θυμήθηκε πως τους είχε ακούσει μια μέρα να λένε: "Ωραίο πράμα το τσιγάρο, σε ηρεμεί." Αυτό που χρειαζόταν εκείνη την ώρα ο Γιάννης πάνω απ'όλα ήταν ηρεμία. "Γιώργο," είπε στον κολλητό του και άπλωσε το χέρι, "για δώσε μια τζούρα.". Ο φίλος του δίστασε για λίγο αλλά έδωσε στο Γιάννη να δοκιμάσει τσιγάρο για πρώτη φορά στη ζωή του. 

Ήταν...απλό, εύκολο, σχεδόν όσο φυσικό όσο να αναπνέει. Είχε ακούσει πως την πρώτη φορά σε πειράζει και βήχεις αλλά μάλλον το παθητικό κάπνισμα σπίτι τον είχε ήδη προετοιμάσει. Ο Γιάννης ξαναέδωσε το τσιγάρο στο φίλο του. "Ευχαριστώ," είπε, "το χρειαζόμουν. Το τσιγάρο του είχε αφήσει μια πικρή γεύση στο στόμα όμως είχε κάνει τη δουλειά του. Ο Γιάννης ένιωθε ήδη λίγο καλύτερα. Δεν έπρεπε όμως να ξανακάνει άλλο τσιγάρο, η υγεία ήταν πιο σημαντική.

Στην πορεία του στο λύκειο, έτυχαν κι άλλες αναποδιές ή εμφανίστηκαν περιπτώσεις που φίλοι του χρειάζονταν έναν φίλο για ένα τσιγάρο συμπαράστασης και παρηγοριάς. Ο Γιάννης ενέδωσε αρκετές φορές ακόμα, χωρίς όμως να γίνει μόνιμος καπνιστής, ήταν σίγουρος πως μπορούσε να το ελέγξει.

Ένα βράδυ, η κοπέλα με την οποία διατηρούσε σχέση για μερικά χρόνια και σκεφτόταν να σοβαρέψει την όλη υπόθεση μαζί της, τον πήρε τηλέφωνο και του είπε πως θέλει να τελειώσουν. Είχε γνωρίσει κάποιον άλλο και πίστευε πως θα της έκανε καλό αν δοκιμάσει κάτι καινούριο. ο Γιάννης πάντα είχε ένα πακέτο τσιγάρα στο συρτάρι δίπλα στο κρεβάτι του, αλλά κάπνιζε πολύ σπάνια, σε ειδικές περιστάσεις. Εκείνο το βράδυ ο Γιάννης κάπνισε 2 τέτοια πακέτα τσιγάρα.

Σήμερα, ο Γιάννης περιμένει τα αποτελέσματα των εξετάσεών του, καθώς τελευταία ένιωθε πόνους στο στήθος και την καρδιά. Όταν ο γιατρός τον ρώτησε αν καπνίζει και απάντησε 'ναι' έλαβε ως απάντηση μόνο έναν αναστεναγμό.

Τώρα, ο Γιάννης είναι στο νεκροταφείο της πόλης όπου έμενε μικρός, δίπλα σε έναν συγκεκριμένο τάφο. Καπνίζει ένα τσιγάρο και όπως το κρατάει ανάμεσα στα δάχτυλά του ψιθυρίζει: "Μακάρι να σε είχα ακούσει, μπαμπά. Μακάρι να ήξερες κι εσύ."

Πικρή Αλήθεια υπ'αριθμόν 63 (extended version)

Γυμνασιακές Χοροεσπερίδες

Όσοι παρακολουθούν το ΠικρέςΑλήθειες(c) στο facebook θα ξέρουν ήδη σε ποιο θέμα θα κατευθυνθώ σήμερα. Αυτοί οι χοροί- Τι λέω? Ούτε καν χορολι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αυτά τα event. Τέλος πάντων για να μην ξεφύγω, ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Μία ομάδα του 15μελούς συμβουλίου του εκάστοτε γυμνασίου βρίσκει το μαγαζί όπου θα διεξαχθεί η <<χοροεσπερίδα>>. Τα κριτήρια λογικά θα είναι μεγάλος χόρος, καλή φήμη στην περιοχή γενικότερα, καλές τιμές, τα γνωστα. Όμως τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει μόδα το λεγόμενο PR. Ένα παιδάκει που έχει υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και θέλει να τη μεγαλώσει λίγο ακόμα και παράλληλα να κερδίσει λίγα μαύρα χρήματα (ω. ναι, είναι κατάμαυρα) γίνεται <<εκπρόσωπος>> του τάδε μαγαζιού και ουσιαστικά παίρνει ποσοστά αν φέρει πολλά άτομα στο μαγαζί.

Ήταν η μόνη παράγραφος που μπορείτε να βρείτε θετικά, αγαπητές θαυμάστριες.

Πρέπει λοιπόν να συνοδεύσω τον ξάδερφό μου σε μία τέτοια <<χοροεσπερίδα>> (κορίτσια, βλέπετε πόσο καταπληκτικός ξάδερφος είμαι?). Ντύνομαι, φτιάχνω τη μόστρα, εντάξει εννοείται πως δε θα πάω εκεί να ψαρέψω γκόμενα, το όριο ηλικίας θα είναι 15 και αναχωρούμε. Περπατάμε μέχρι την Αργυρούπολη με τα πόδια (ΝΑΙ πέσαμε σε απεργία μέσων) και κάποια στιγμή φτάνουμε επιτέλους στο αναθεματισμένο μαγαζί. 

Στην είσοδο φάγαμε face control. True story. Εμένα μάλιστα με ρώτησαν από ποιο γυμνάσιο είμαι. Heh, τους είπα ότι συνοδεύω το μικρό και μπήκαμε μέσα αφού τους διαβεβαίωσα πως δε θα "καπελώσω" καμία πιτσιρίκα. Για όνομα του Αλλάχ έτσι? Τι μπορεί να γίνει σε <<χοροεσπερίδα>> γυμνασίου? Ήμουν όμως τραγικά λάθος σε αυτές τις σκέψεις μου.

ΦΡΙΚΗ #1: Μπήκα σε πάρτυ δημοτικού? Η πλειοψηφία των αγοριών έχουν παρουσιαστικό μπόμπιρα. Oh God why? Γιατί μας μικραίνεις χρόνο με το χρόνο? Τα ποσά όμως είναι αντιστρόφως ανάλογα. Όσο εμείς μαζεύουμε τα κοριτσούδια ψηλώνουν, αναπτύσσονται, ομορφαίνουν... Εν ολίγοις αν δεν ήμουν άνθρωπος της ηθικής θα έκανα καμάκι σε πολλές πιστέψτε με. Αχεμ... 
ΦΡΙΚΗ #2: Εμμ, κοριτσάκια μου, πόσο είπαμε πως είστε? 14? Υπέροχα. ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΠΕΟΣ ΟΙ ΜΙΣΕΣ ΕΙΣΤΕ ΝΤΥΜΕΝΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟ ΨΩΝΙΣΤΗΡΙ??? Θες πούτσο κοριτσάκι μου? Τι όχι μωρή καριόλα, που μου έρχεσαι με τα βυζιά και τα μπούτια έξω και μετά το παίζεις ανέγγιχτη γκέισα. 

Πηγαίνω να εξαργυρώσω το εισητήριο επειδή πρέπει να υγράνω τον καταπιώνα μου με κάτι (see what I did there?). Αυστηρά όχι αλκοόλ οπότε παίρνω μια pepsi (no cola either, bastards) και παραλίγο να σπάσω το ποτήρι που κρατάω.

ΦΡΙΚΗ #3: Δεν ειναι ακομα 10 και ο DJ βάζει ελληνικά. Και τι ελληνικά? <<Έντεχνα>> και σκυλοκαψουροελαφρολαϊκα. Αντε και γαμήσου ρε φιλαράκι στην κονσόλα. Αντί να βάλεις λίγο Prodigy ή Example να νιώσουμε σαν να είμαστε όντως σε club μου βάζεις αυτά τα αίσχη. Φυσικά όλα τα κοριτσάκια αρχίζουν και ουρλιάζουν τους στίχους οπότε ακόμα κι αν μπει κάποιο αξιόλογο κομμάτι δεν μπορώ να το απολαύσω. 
Εν τω μεταξύ έχω βρει μια γνωστή μου από εκείνο το γυμνάσιο και η βραδια είναι υποφερτή καθώς κράζουμε αβέρτα και συζητάμε και για άλλα παράπλευρα θέματα (\m/). Μπαίνει το Ολοκαίνουριος του Κιάμου (φοβερό κομμάτι) και εκεί που λέω να το απλαύσω λίγο έρχονται οι 2 μεγάλες φρίκες.

ΦΡΙΚΗ #4: Οι γκόμενες βγάζουν τα ψηλοτάκουνα και ανεβαίνουν στην μπάρα με γυμνά πατουσάκια. Ε, ασταδιαλα. Τα έχουμε πει αυτά. Εκτός από ανθυγειινό και αντιαισθητικό είναι ΜΑΛΑΚΙΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ 3 ΓΑΜΗΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΦΟΡΕΣΕΙΣ, ΜΗΝ ΤΑ ΦΟΡΕΣΕΙΣ ΚΑΝ. Πάω να περπατησω και σκοντάφτω πάνω σε τακούνια. Πάω να ακουμπήσω τον αγκώνα μου στην μπάρα και είναι κατηλειμμένη απο γυμνά πόδια. ARGHHHHHH 
Γυρνάω απεγνωσμένα κάπου αλλού το βλέμμα μου και *τσουπ*

ΦΡΙΚΗ #5: Μια ομαδούλα ~10 ατόμων σκάει, καταλαμβάνει ένα τμήμα του dance floor και βγάζουν τα τσιγάρα τους (σε χώρο μη καπνίζοντων). Ω, όχι. Οι <<μάγκες>> του σχολείου. Οι επικίνδυνοι. Ξερετε, αυτοί που μόνοι τους νιώθουν γατάκια και δεν έχουν ούτε πρόκειται να βρουν κοπέλα εκτός κι αν αλλάξουν τρόπο ζωής. 

Προσπερνάμε τα καημένα κο΄ιτσάκια που για κάποιο λόγο προσπαθούν να μοιάσουν στις δημοφιλείς τσούλες και <<χορεύουν>> με τρόπο που τις κάνει να φαίνονται σαν ξεβιδωμένες κακοχυμένες barbie dolls.
Έχοντας αποδεχτεί πως αυτή η βραδιά ήταν εξ'αρχής καταδικασμένη στην καταστροφή επικεντρώνομαι στη φίλη που μου έκανε παρέα όλη τη βραδιά (cool girl) και σε εκείνο το ξανθό μωρό με το μαύρο φουστανάκι και το μαύρο φιόγκο στο κεφάλι (so hot) και...

ΦΡΙΚΗ #6: Το πάρτυ διαλύεται  από τις 11-11 παρά ενώ ήταν προγραμματισμένο για τις 11.30. Ναι αγαπητοί καταστηματάρχες, καταλαβαίνω πως στις 12 ξεκινάει η κανονική λειτουργία του μαγαζιού και απλά κλέψατε όλα αυτά τα κακόμοιρα παιδάκια με ψυχαγωγία 7ης κατηγορίας αλλά 

YOU HAVE GOT TO BE FUCKING KIDDING ME 

Παίδες, την κάνουμε όσο είναι καιρός, πάμε για σουβλάκια και με λίγη τύχη για πραγματική διασκέδαση. Τα λυπάμαι αυτά τα παιδιά. Και αυτά που θα έρθουν σε λίγα χρόνια.

ΠικρήΑλήθεια υπ'αριθμόν 63 λοιπόν. 

ΟΙ ΓΥΜΝΑΣΙΚΕΣ ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ

Κάτι καλό ήταν οι φετούλες πορτοκαλιού που υπήρχαν σκόρπιες. Δε θυμάμαι πόσες έφαγα.

John for president.

Αλληλεγγύη, η καινούρια μόδα

   Πριν τρεις-τέσσερις μέρες έκανε τόσο κρύο στη γλυκιά μας Αθήνα που τα προγνωστικά για χιονόπτωση ήταν παραπάνω από θετικά. Τα παιδάκια λοιπόν όπως είναι φυσικό, περίμεναν να ξυπνήσουν το πρωί και να δουν άσπρο έξω από τα παράθυρα τους, να ακούσουν ότι το σχολείο ακυρώνεται για τη μέρα και να βγουν έξω να παίξουν χιονοπόλεμο με τους φίλους τους. Παρακαλάμε να χιονίσει έτσι κι αλλιώς σε αυτή τη γαμω-πόλη κάθε χρόνο, ειδικά εδώ στα Νότια. 

  Κάνοντας τα καθιερωμένο, νυχτερινό μου browsing στο facebook με ένα αχνό χαμόγελο στα χείλη μου στην προοπτική του χιονιού (ναι, είμαι λάτρης του) είδα μια δημοσίευση που πήγαινε κάπως έτσι: "Όλοι εσείς που εύχεστε να χιονίσει, τους άστεγους τους σκεφτήκατε;". Δε δίνω πολύ σημασία αν και ψιλοχάρηκα που κάποιος ευαισθητοποιήθηκε για το θέμα των άστεγων της πόλης. Δεν περνάνε 10 λεπτά και βλέπω ούτε λίγα ούτε πολλά, τουλάχιστον άλλες 5 παρόμοιες δημοσιεύσεις. "Δεν μπορεί." σκέφτηκα και ψάχνοντας λίγο διαπιστώνω με τρόμο πως έχει δημιουργηθεί σελίδα για να μη χιονίσει επειδή οι άστεγοι θα παγώσουν και έχει δημιουργηθεί μια ανάλογη εικόνα που πολλοί κάνουν share. 

   YOU HAVE GOT TO BE FUCKING KIDDING ME 

   Σοβαρά; Τόσα χρόνια γιατί κάνατε σαν στερημένη γκόμενα που βλέπει χαρά στα πόδια της μετά από ένα χρόνο αραχνιάσματος όταν βλέπατε χιόνι; Τότε δεν υπήρχαν άστεγοι στην Αθήνα; Βέβαια, θα μου πείτε, φέτος είμαστε στο αποκορύφωμα της κρίσης, βιώνουμε τον ξεσηκωμό του διαδικτυακού κόσμου, τον εξευτελισμό των πολιτικών, την ανακάλυψη συνταγών με nutella... Βιώνουμε σημαντικές κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές. Αλλά δεν είδα κανέναν να λέει "Βοηθήστε τα αδέρφια μας, τους άστεγους." ή κάποιο είδος εράνου για τον άστεγο πληθυσμό της Αθήνας. 

   Αντί αυτού είδα παιδικά posts για να μη χιονίσει και παγώσουν οι άστεγοι. Ναι, ο Θεός έχει facebook και διάβασε όλες τις εκκλήσεις σας, γι'αυτό δε χιόνισε. Νιώθετε φιλάνθρωποι που δημοσιεύσατε αυτές τις πίπες; Αισθάνεστε πως εκτελέσατε κάποιο κοινωνικό έργο;

   Η Πικρή Αλήθεια είναι πως απλά ακολουθήσατε μια ακόμα τυποποιημένη μόδα της μίας μέρας και βρήκατε ευκαιρία να δείξετε όλη τη θλίψη που έχετε στην ψυχή σας, γράφοντας "Mh xionisei apopse, tous astegous tous skefthkate? ;/ :(" από το i-Phone σας ή το laptop σας μέσα στο θερμαινόμενο διαμέρισμά σας. 

 ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΘΕΛΕΤΕ, MAINSTREAM WANNABE-HIPSTERS 

   Το έχω ξαναπεί αλλά το λέω και τώρα. Αν θέλατε να φανείτε κανονικοί φιλάνθρωποι, θα έπρεπε να δω status "Απόψε θα φιλοξενήσουμε σπίτι μου τον Παναγιώτη. Μέχρι τώρα έμενε για 3 μήνες σε ένα παγκάκι στο Σύνταγμα και δεν ήθελα να παγώσει σε περίπτωση που βρέξει." Εκεί θα σας έβγαζα το καπέλο και μπορεί να ακολουθούσα αυτό το φοβερό παράδειγμα. 

   Κάνατε μέχρι και την ιερή ιδέα της αλληλεγγύης μόδα, ζώα. Μόνο οι άστεγοι που λυπάστε τόσο φέρθηκαν σαν κανονικοί άνθρωποι και μαζεύτηκαν όλοι μαζί της μέρες του κρύου ώστε η παγωνιά να είναι πιο υποφερτή και κάποιοι αναζήτησαν την ανοιχτή πόρτα ενός από τα λιγοστά καταφύγια αστέγων. 

   Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να κάνεις Like σε μία σελίδα που υποστηρίζει κάτι πιο χαζό και από τη Snooki (wait, αυτό δε γίνεται) σκέψου τι μπορείς να ΚΑΝΕΙΣ για αυτόν τον υποτιθέμενο ιερό και φιλάνθρωπο σκοπό, μη μας το παίζεις ουμανιστής ξαφνικά.

Δημόσιος Κίνδυνος #1

   
   WhatIs

   Τζάμπα μάγκες (aka "Έχω παρέες", aka Ο Επικίνδυνος, aka "Δεν μπλέκεις"). Όλοι τους ξέρουμε, όλοι τους αγαπάμε. όλοι μας έχουμε ακούσει για τον τύπο που ξέρει τους πάντες και αν μπλέξεις μαζί του είσαι ήδη παρελθόν.

   Περιγραφή

   Αποκλείεται να μην έχετε συναναστραφεί ποτέ με κάποιο δείγμα του είδους. Κυκλοφορούν πάντα σε αγέλες των 3-5 ατόμων κατά μέσο όρο ντυμένοι το χειμώνα με αντιανεμικό μπουφανάκι γνωστής μάρκας και το καλοκαίρι με αμάνικο μπλουζάκι, γυαλιά ηλίου στο κεφάλι (ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ), flip-flops και καβάλα στο GLX τους για να πιάσουν γκομενάκια 3+ χρόνια μικρότερα. Μην τους μπερδεύετε με τους κοινούς κάγκουρες. Τα εν λόγω ανθρωποειδή έχουν την αύρα του ανθρώπου που δε φοβάται τίποτα και σε κοιτάνε με το ύφος που λέει με αυθάδεια "Τι κοιτάς μαλακισμένο;"

   Η γυναικεία ποικιλία του είδους έχει 1-2 κολλητές που αλλάζει κάθε μερικούς μήνες και φωνάζει όσο μπορεί πως αν πειράξεις τις γυναίκες της θα σε γαμήσει ανάποδα πάνω στον Πύργο του Eifel φορώντας 13ποντα τακούνια και κρατώντας ένα Monster στο δεξί χέρι.

   Η Πικρή Αλήθεια όμως είναι πως πρόκειται ίσως για τα πιο αδύναμα, κομπλεξικά άτομα χωρίς ίχνος πραγματικής αυτοπεποίθησης και με προσωπικότητα λίγο ανώτερη από αυτή της Lady Gaga.

   Εξαρτημένοι αποκλειστικά από την υπεροχή που προσφέρει ο αριθμός των ατόμων απειλούν και τραμπουκίζουν τους uncool και τους "αδύναμους" χωρίς συγκεκριμένο λόγο τις περισσότερες φορές. Μεγάλωσα σε περιοχή γεμάτη από δαύτους και έχω αρκετή εμπειρία με το είδος που συζητάμε.

   Μην τους αντιμετωπίζετε ελαφρά τη καρδία όμως. Σε μεγάλους αριθμούς και υπό την επήρεια αλκοόλ μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι καθώς το χαμηλό επίπεδο νοημοσύνης τους δεν τους επιτρέπει να έχουν επίγνωση των πράξεων τους. Έτσι μπορεί να βρεθείτε να σας ξυλοκοπούν 5 άτομα χωρίς πραγματικό λόγο.

   

   Προτεινόμενοι τρόποι αντιμετώπισης ή εξουδετέρωσης 

• Διατηρήστε την ψυχραιμία σας και μιλήστε του έξυπνα. Σε 5 λεπτά θα σας έχει παρατήσει ήσυχους. Οποιαδήποτε πρόταση μεγαλύτερη των 5 λέξεων είναι υπερβολικά περίπλοκη για τον εγκέφαλό του. 
• Κάντε τον ρεζίλι μπροστά στην παρέα του. Θα χάσει οποιαδήποτε δύναμη και πιθανόν να σας απειλήσει αλλα μέχρι εκεί, θα φύγει σαν βρεγμένο γατί. 
• Αν είναι θηλυκό, απλά αγνοείστε την. Ειλικρινά δεν αξίζει ούτε φαιά ουσία. Μάλιστα είναι πολύ πιθανό αν είσαι αρσενικό να κολλήσει μαζί σου μετά γιατι είχες τα παπάρια να τη γράψεις, ό.τι δηλαδή θα έπρεπε να κάνουν όλοι. 
• Σε καμία περίπτωση μην τον προκαλέσετε σε 1v1 αν είναι αρσενικό, θα βάλει την παρέα του να σας δείρει απλά και μόνο επειδή μπορεί να το κάνει.
  

   Συμβουλή

   Μην τους φοβάστε, να τους λυπάστε. Όταν εσύ (ναι εσύ) θα έχεις μια ωραία παρέα που έχτισες με την πορεία χρόνων και μια αξιοπρεπή δουλίτσα (ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα), οι τζάμπα μάγκες θα ψάχνονται αφού δε θα έχουν κανένα να στηριχθούν και θα προσπαθούν να βρουν μια δουλεία της προκοπής αφού τους έδιωξαν από PR στο τάδε γνωστό club της πόλης (ξέχασα να αναφέρω πως τα ανθρωποειδή αυτά δεν έδωσαν ποτέ βάση στο σχολείο και το επάγγελμα στο οποίο έχουν εξειδίκευση είναι η παραγωγή frappe.